ﻧﻘﺶ ِﭼﺸﻤﺎﻥ ِﺧﻤﺎﺭﺕ ، ﭼﻪ ﮐﺸﯿﺪﻥ ﺩﺍﺭﺩ !
ﺳﺎﯾﻪ ﺳﺎﺭﺍﻥ ِﺩﻭ ﺯﻟﻔﺖ ، ﭼﻪ ﻟﻤﯿﺪﻥ ﺩﺍﺭﺩ !
ﺁﻥ ﻗﺪﺭ ﺧﻮﺏ ﻭ ﻣﻠﯿﺤﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﯾﮏ ﺟﺮﻋﻪ ﻧﮕﺎﻩ
ﺣﺲ ِﻣﺴﺘﯽ ﻟﺒﺖ ، ﻃﻌﻢ ِﭼﺸﯿﺪﻥ ﺩﺍﺭﺩ
ﻣﺜﻞ ِﻣﻮﺳﯿﻘﯽ ِﺷﻮﺭﯼ ، ﮐﻪ ﺑﯿﺎﺕ ِﺗُﺮﮐﺶ
ﭘﺮﺩﻩ ﻫﺎ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺑﯽ ﭘﺮﺩﻩ ، ﺷﻨﯿﺪﻥ ﺩﺍﺭﺩ
ﺍﯾﻦ ﺗﭙﺶ ﭼﯿﺴﺖ ، ﮐﻪ ﺩﺭ ﺳﯿﻨﻪ ﯼ ﻟﺮﺯﺍﻥ ِﺗﻮ ﻧﯿﺰ
ﻫﻤﭽﻮ ﺁﻫﻮﺑﺮﻩ ﺍﯼ ، ﺷﻮﻕ ِﺟﻬﯿﺪﻥ ﺩﺍﺭﺩ
ﺗﻮ ﺗﻤﻨﺎﯼ ِﻏﺰﻝ ﮐﺮﺩﯼ ﻭ ﮔﻠﻮﺍﮊﻩ ﺷﮑﻔﺖ
ﮔﻞ ، ﺯ ﮔﻠﺨﺎﻧﻪ ﯼ ﺩﺍﻣﺎﻥ ِﺗﻮ ﭼﯿﺪﻥ ﺩﺍﺭﺩ
ﻋﻄﺮ ِﮔﯿﺴﻮﯼ ِﺗﻮ ﺭﺍ ﮔﺮ ﺑﺒﺮﺩ ، ﺩﺳﺖ ِﻧﺴﯿﻢ
ﺗﺎ ﻓﺮﺍ ﺳﻮﯼ ِﺯﻣﺎﻥ ، ﺑﺎﺯ ﺩﻭﯾﺪﻥ ﺩﺍﺭﺩ
ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺯ ﻫﺮ ﮔﻞ ِﻧﺎﺯﯼ ﻭ ﺑﻪ ﻧﺎﺯﺕ ، ﻧﺎﺯﻡ
ﻧﺎﺯﻧﯿﻦ ! ﻫﺮ ﭼﻪ ﮐﻨﯽ ﻧﺎﺯﺧﺮﯾﺪﻥ ﺩﺍﺭﺩ …