نازنینم !
من در آستان دلت صبورانه ترجمان آیه ی عشقم
و ملتمس طوافی باشکوه بر گرد کعبه ی دلت
وه ! چه محشری خواهد بود از اشک و چرخ و رقص عاشقانه
نزدیکتر از آنی که بگویم بر گرد خانه ی دلت٬ دل
بیقرارم بارها و بارها تا آستان دل سودایی ات
سعی و صفا و مروه کرد و هر بار
مشتاقانه تر رفت و بازگشت
تو اینجایی تو با منی تو خود خود منی تمامی وجودم و
هستی ام و مهمان عزیز تمام لحظاتم....